De watervallen

Ver weg van de school liggen de watervallen. Om er bovenaan te komen moet je een lang, hobbelig pad over lopen. Het is het waard want vanaf boven af heb je een prachtig uitzicht. Onder de waterval ligt een groot meer waar het heldere moment van de waterval samen komt.

maximaal 4 personen

Ik liep langs het hobbelend pad en hield Bailey's hand vast. Ik hield me vooral recht aan haar.

Ik lachte en kneep even in zijn hand. 'Nog een klein stukje, je zult zien. Het is het waard geweest. Zelfs als je je benen breekt zul je het fantastisch vinden.' Met een opgewekte blik liep ik verder. De watervallen was altijd een favoriete plek van me geweest.'

Ik keek haar aan en trok mijn wenkbrauw op. 'Sure' zei ik en liep achter haar aan. 'Je weet toch dat ik dit alleen voor jou doe' zei ik en grijnsde breed.

Ik keek hem verontschuldigend aan. 'Sorry dat ik je meeneem uit je veilige haven. Maar het is echt awseome.' Ik liep de bocht om. 'Nog een klein stukje, dan ben je verlost. De terugweg is een stuk makkelijker. Gewoon springen.'

Ik keek naar haar en kneep geruststellend in haar hand. 'geen zorgen, ik overleef het wel' zei ik en glimlachtte.

Ik zuchtte opgelucht. 'Mooi, anders moesten we toch terug en ik vind dat je dit toch eens gezien moet hebben.'

Ik glimlachtte even naar haar en ging dichter bij haar lopen. Ik sloeg mijn arm om haar middel en glimlachtte. Ik wist niet of ze dit erg vond of niet, maar ja, ik zou het wel merken.

k voelde zijn arm en legde mijne rond zijn middel. Het einde zag ik steeds dichterbij komen tot mijn spijt. 'We zijn er bijna, we zijn er bijna', neuriede ik zacht.

Ik glimlachtte en drukte haar zacht tegen me aan. 'Goed, want nu heb je me toch benieuwd gemaakt' zei ik en glimlachtte.

Ik grijnsde. 'Het kan zijn dat je het neits vind nu ik er over na denk. Het is maar net waar je van houd.'

Ik grijnsde. 'Ik vertrouw op jouw smaak' zei ik en glimlachtte.

'Op iets anders van mij kan je ook niet vertrouwen.' ik grijnsde en uiteindelijk stonden we boven. Ik ging op de rand zitten en staarde naar beneden. 'En?' vroeg ik afwezig.

Ik ging naast haar zitten en keek in haar ogen. 'geweldig uitzicht' zei ik en glimlachtte. Dan richtte ik mijn blik naar de waterval en het uitzicht. 'Wow'

Ik lach en leg mijn arm rond zijn middel, leun zacht tegen hem aan en kijk voor me uit. 'En toen viel je naar veneden' zeg ik grijnzend

Ik glimlachtte en sloeg mijn arm om haar schouders. Ik wiebelde vrolijk met mijn benen en neuriede een liedje terwijl ik om me heen keek.

'Wat dacht je ervan om te springen?' ik keek
Hem uitdagend aan.

Ik keek naar beneden. 'Is dat niet een beetje hoog?' vroeg ik raar en keek haar aan.

Ik haalde mijn schouders op. 'Valt te proberen.' kan vast wel, ze zitten toch in een RPG.:3

Ik keek haar aan en keek dan naar beneden. 'waar komen we terecht, in water?' vroeg ik nog even voor de zekerheid.

haha, eigenlijk wel hea ;p

Ik lach en sta op. 'Ja waar anders gekliefd?' ik pakte zijn hand vast en keek hem aan. 'dus we gaan springen?'

Ghehe ja.^^

Ik stond ook op en keek haar aan. 'Oke' zei ik en glimlachtte.

'Kom op dan!' ik liep samen met hem naar de rand. 'Op drie springen? 1, 2, 3'

Ik grijnsde breed, hield haar hand heel goed vast en sprong samen met haar de diepte in.

Ik gilde toen ik samen met Lucas de diepte in sprong. Het gaf wel een kick, dat moet ik toegeven. Met een plons vielen we in het water. Ik zwom naar Lucas toe en omhelsde hem. 'We leven nog', grinnikte ik zacht.