de kamer met verschillende plaatsen.

Ze grijnst breed en port hem. 'En mij, dus dan laat je twee dingen in de steek. Voel je je al slecht bij die gedachte?'

Ik grinnikte. 'superslecht' zei ik en glimlachtte. Ik keek naar het water, dacht ik het nu, of was het nu iets rustiger dan hiernet?

'Goedzo, dat is je straf.' De ongemakkelijkheid is weg en ze haalt opgelucht adem. 'Ga je mee zwemmen? De zee is een stuk rustiger.' Ze kijkt met een opgetrokken wenkbrauw naar de zee.

Ik grijnsde. 'goed idee' zei ik en keek naar het water. 'hoe zou het komen denk je?' vroeg ik.

'Omdat je bleef en niet wegging.' zegt ze nonchalant en ze doet haar vestje uit. Ze pakt zijn hand en trekt hem mee.

Ik volgde haar naar het water en deed gauw nog mijn schoenen uit. 'okee, let's go' zei ik en stapte het water in. Ik kon de koelte en het gebots van het water tegen mij voelen, maar om de één of andere manier bleef ik nog steeds droog. alsof het water een soort waterachtig zand was. 'goed nieuws, zo droog als de regen' zei ik en stak mijn duimen op naar haar.

Ze kijkt naar beneden. 'Goh zelfs als je zwemt blijf je droog.' Ze schud grijnzend haar hoofd en ze duikt onderwater. Het water is koel van de regen die constant erin valt. 'Zo droog als regen, hoe kom je er op?' Ze kijkt naar Lucas en de grijns verdwijnt niet van haar gezicht.

'dat heb ik niet bedacht' zei ik. 'waarschijnlijk iets magisch van deze kamer' mompelde ik droog en grijnsde.

'Nee, dat heb jij niet bedacht. jij bent enkel een bezoeker van de kamer.' Zegt ze grinnekend. Door het water heen loopt ze naar hem toe.

Toen ze naar me toekwam moest ik onwillekeurig denken dat ze er nu écht uit zag als een halfgodin aan de manier hoe ze sierlijk door het water naar me kwam toegelopen. Ik kon haar alleen maar aanstaren. Ik schudde even met mijn hoofd om weer helder na te kunnen denken en richtte gauw mijn blik ergens anders op.

Een glimlach verschijnt rond haar lippen en ze gaat naast hem staan. 'Waar denk jij toch steeds aan?' Gedachten van mensen zijn intressant.

Ik grijnsde. 'privé' zei ik droog en stak mijn tong uit. Gelukkig, stel je voor dat ze allemaal wist wat ik dacht. dat zou pas genant zijn. 'Waar denk jij aan?'

'Prive he, dingen om je voor te schamen?' Even denkt ze na. 'Aan veel, aan mijn boeken, aan nu, aan jou een mijn kamer, en aan eten.' Ze lacht. 'Mijn gedachten zijn niet zo spannend.'

Eteen.(:

Ik grijnsde. 'misschien wel' zei ik en grijnsde. 'spannende gedachten, wat denk je dan over mij?' vroeg ik en wiebelde even met mijn wenkbrauwen.

'Als ik dat vertel lach je me vierkant uit.' zegt ze lachend en ze beweegt met haar hand door het water. 'Niets verkeerds hoor, dat je het even weet.' zegt ze gehaast er achter aan en ze kijkt half naar Lucas. Zijn wiebelende wenkbrauwen zien er lachwekkend uit en een nieuwe lach word gevormd.

Ik grinnikte. 'dat hoop ik voor jou' zei ik en dook weer even onder. Eigenlijk was ik nu wel nieuwsgierig, ik wou weten wat ze van me dacht. Waarschijnlijk dat ik een rare jongen ben, ofzoiets. Ik kwam weer boven en liet mezelf drijven op het water.

'Dat hoop ik ook voor mezelf, ik denk dat ik geen partij ben tegen over jou krachten dus ik hou me koest.' Vanaf een afstandje kijkt ze naar Lucas die op het water drijft en ze glimlacht. Alles hier lijkt zo vredig. Op de neerstortende regen na dan.

Ik glimlachtte even. 'als ik de grond splijt spring je toch gewoon op een stuk?' vroeg ik. Raar dat ze mijn krachten zo sterk vond.

Ze haalt haar schouders op. 'Nu je het zegt. Maar je kracht blijft sterker dan de mijne.' Ze lacht. 'Als jij de grond splijt wat moet ik dan doen? Kennis op gaan dreunen?'

Ik grijnsde even. 'goed idee, zou je eens moeten proberen' zei ik en keek omhoog naar haar.

'Zal ik doen, als ik ruzie met je heb zal ik de gevolgen op noemen en zeggen dat je nooit moet gaan slapen als je ruzie hebt. Want stel dat er een dood gaat dan loop je de rest van je leven met een schuldgevoel.'

Ik knikte even en deed alsof ik haar begreep. Ze kon wel snel praten, wauw. 'Hij gaat vanzelf weer dicht dan' zei ik en grijnsde.

'Dat schuldgevoel dicht bedoel je?' Ze grijnst breed. Ze had wel door dat ze te snel ging.

'nee, de aarde?' zei ik. daar hadden we het toch nog over?

Ik knik. 'Ja, inderdaad. Excuse moi.' Ze spettert hem nat maar beseft dat je gewoon droog blijft. 'Goh zwemmen hier heeft ook geen nut, dus in bad gaan hier heeft ook geen nut.' Ze proobeert zich voor te stellen hoe de zee eruit zou zien met allemaal sopbelletjes en ze moet grinneken.