de kamer met verschillende plaatsen.

Ik grinnikte toen ze water op me spetterde. 'dit heeft totaal geen nut weet je?' vroeg ik en lachtte om haar. 'waarom moet je zo lachen?' vroeg ik nieuwsgierig.

'Dat zei ik net dude.' Ze grinnikt en gebaar naar de zee. 'Hoe zou de zee eruit zien als er allemaal zeepbelletjes zijn?'

'dan zou het zijn dat we in bad zouden zitten, en ik ga niet met een meisje in bad hoor' zei ik droog en grijnsde naar haar.

'Heb ik ooit gezegd dat ik met jou in bad wil dan?' Ze denkt terug aan alles wat ze gezegd heeft, voor zover ze het weet maar nergens komt ze het woord bad en Lucas tegen.

'nou, nee, maar omdat we allebei in het water zitten.' zei ik. ohmijngod, ik voelde me zo stom. Ik glimlachtte even naar haar en dook dan snel onder water.

'Oh bedoel je zo.' Ze grinnikt en gaat op een hoge steen zitten en kijkt naar Lucas die het water in duikt. 'Niet zo vaak duiken dude.'

Toen ik onder water bekomen was van dit genante moment, en omdat mijn adem op was, kwam ik weer boven en keek om me heen te zien waar ze was. Ik zag haar zitten op een steen en grijnsde. 'nu nog een staart en je lijkt echt een zeemeermin' zei ik.

Ze beweegt haar benen heen en weer en lacht. 'Nu lijk ik toch wel een beetje op die zeemeermin met dat rode haar. Hoe heet ze? Ariel? Alleen heb ik geen rood haar maar blond.'

'ja, klein verschil' zei ik en grijnsde. Ik probeerde me haar voor te stellen met rood haar. Neuh, dat zou toch niet bij haar passen.

'Als je me maar niet gaat vragen of ik mijn haar rood ga verven want dan.. dan doe ik je iets aan. Ik weet alleen nog niet wat.' Oke, dat was heel zielig, dat geef ik toe.

'Okee..' zei ik even om aan te geven dat ik het begrepen had en zweeg een paar seconden. 'wil je je haar rood verven?' vroeg ik snel en schoot in de lach om haar gezicht.

Ik schud gehaast mijn hoofd. 'Geen haar op mijn hoofd die daar aan denkt!' Ze haalt een hand door haar haar. 'Nee, ik laat mijn haar mooi blond en lang. Niets geen rood en kort.' Ze grinnikt. 'Misschien wil jij wel rood haar? Anders wil ik het wel verven.'

Ik grijnsde. 'Ja, hoe dan?' vroeg ik en keek haar aan. 'met je verstand?' plaagde ik.

Ik grijns kort en spring van de steen af en loop naar hem toe en por hem. 'Niet pesten want dan doe ik je wat.'

Ik grijnsde. 'nou, dat wil ik wel eens zien' zei ik en grijnsde breed.

'Oh ja?' Ik keek hem met een gefronst gezicht aan. 'Niet nu alsjeblieft, moet nog wat verzinnen.'

Ik grijnsde en ging rond haar zwemmen. 'alsjeblieft val me aan' zei ik droog. Ik hield wel eens van een gevecht.

Ik schudde mijn hoofd terwijl ik moest lachen. 'Nee, je bent eerder lachwekkend dan dat je me bang maakt.'

Ik keek haar aan. 'Ik kan je bangmaken, als ik wil.' zei ik en keek haar aan. Dit was weer één of ander mannelijk ego dat ik wou hoog houden. 'maar dat wil ik niet, daar ben je te lief voor' zei ik en glimlachtte even.

Ik voelde mijn wangen rood worden en wist niet precies wat ik moest zeggen. 'Dankje denk ik.' Een glimlach siert rond mijn lippen.

Ik zag hoe ze bloosde en glimlachtte even. Dat was schattig, vond ik. 'graag gedaan, denk ik' antwoordde ik en zwom dan wat weg van haar.

Ik grinnikte en ik ging weer op mijn steen zitten. 'Lucas wat weet ik nou allemaal van je?' Ik keek hem na terwijl hij van me weg zwom.

'maakt dat uit?' vroeg ik en keek haar even aan. 'Ik bedoel, ik weet ook niet veel van jou' herstelde ik me snel.

Ik knikte kort. 'Ja. Wat zou je willen weten?'

'ik weet het niet' zei ik en keek haar aan. 'Alles.'