de bandkamer.

Ik haalde mijn schouders op en opende mijn ogen weer. 'Ik heb geen idee, maar we zijn elkaar nu toch tegen gekomen? Dat maakt het weer goed.'

Ik grijnsde. 'Ik had een meisje zoals als jij wel vroeger willen ontmoeten' zei ik en glimlachtte naar haar.

'Dan heb je pech gehad want je hebt een meisje zoals mij nu pas ontmoet', zei ik grinnikend

Ik grijnsde. 'héél spijtig' zei ik en keek naar haar. Ik leunde nog een beetje meer achterover om mijn hoofd op de leuning te kunnen leggen.

Ik glimlachte. 'Mijn excuses, als ik je eerder was tegen gekomen was mijn school een stuk prettiger geweest. Al hoe wel, misschien had je me ook wel gepest.'

Ik grijnsde. 'hoogstwaarschijnlijk' zei ik en dacht even na. 'Alhoewel, jou zou ik niet pesten' zei ik en glimlachtte naar haar. 'daar ben je veel te leuk voor.'

Ik lachte en prikte hem zacht in zijn zij. 'Eigendunkie', ik beet op mijn lip. 'Dat zeg je nu, misschien toen niet.'

Ik grijnsde en keek naar haar. 'geloof mij, ik zou je niet gepest hebben, daar zou ik je veel te lief en te knap voor vinden.' zei ik en grinnikte zacht.

Ik kon het niet laten en mijn mondhoeken krullen omhoog. 'Slijmbal', fluistert ze zacht in zijn oor.

Ik grijnsde en sloeg mijn arm om haar middel om haar zachtjes dichter tegen me aan te drukken. 'weet ik' zei ik en glimlachtte.

'Je bent je er zelf van bewust.' ik grinnikte en speelde met zijn vingers terwijl ik hem aankeek.

Ik glimlachtte en keek terug naar haar.

Ik boog me voorover en zacht raken mijn lippen de zijne. Mijn mondhoeken krullen licht weer op.

Ik legde mijn hand in haar haar en sloot mijn ogen. Ik drukte mijn lippen terug op de hare en glimlachtte ook.

Dit was het moment waar ik misschien al wel jaren op had gewacht. Liefde. Ik trok me zachtjes terug, al was het tegen mijn wil in en ik keek naar Lucas. Zijn hand in mijn haar, zijn lippen, het plaatje leek compleet en de glimlach werd groter.

Ik keek haar aan toen ze zich terugtrok en mijn blik stond nieuwsgierig. Blijkbaar had ik de hints dan toch verkeerd opgevangen, pijnlijk, voor mij dan.

Ik voel mijn wangen weer rood worden. Ahj, verkeerd gehandeld Bailey. Ik kon mezelf wel slaan. 'Alles komt zo in een keer op je af', fluisterde ik zacht. 'Dat ben ik niet gewend. Sorry.'

Ik keek naar haar en ging wat van haar af zitten. 'Sorry' zei ik meteen. 'Ik wou je niet in verlegenheid brengen' zei ik en keek haar aan.

Ik schudde mijn hoofd toen hij opzij schoof. In een impulsieve actie pakte ik zijn hand vast. 'Dat doe je niet. Alleen ben ik slecht in gevoelens uiten. Maar dat heb je misschien wel gemerkt.'

Ik keek naar haar en geruststellend in haar hand. 'Dat is niet erg, ik ben er zelf ook geen ster in'

Ik haalde opgelucht adem en ging weer tegen hem aan zitten. 'Dat scheelt dan', grinnikte ik zacht en ik tekende met mijn vrije hand figuurtjes op zijn hand.

Ik glimlachtte en gaf een kus op haar wang. Ik vroeg me af of dit nu wou zeggen dat we een koppel waren of niet, achja, dat zou nog wel komen, hoopte ik.

Ik sloot mijn ogen, ik werd moe van de langzame muziek en van de lichaamswarmte van Lucas. 'Hm Lucas?' vroeg ik zacht terwijl ik zijn hand iets los liet.

Ik keek naar haar. 'Ja?' vroeg ik en sloeg mijn andere arm om haar middel.

'Je dumpt me toch niet na een week alweer?' ik opende mijn ogen en keek hem met een angstige blik aan. Het was me elke keer weer overkomen maar ik voelde dat Lucas dat niet zou doen. Maar toch, ik moest het vragen.